De Kenterschootrace is weer voorbij. Met een achtste plek van tien schepen is het misschien niet het resultaat waar we trots op zijn, maar aan de inzet lag het zeker niet!

In een prachtig zonnig weekend, met helaas een wat nadelig zachte wind, hebben we weer geracet voor wat we waard zijn. De eerste dag gingen we fantastisch goed van start, maar werden we langzaam ingehaald door een deel van de andere schepen. Op plaats zeven kwamen we bij -voor ons- de verste ton (de eerste vijf schepen moesten een tonnetje extra ronden) waardoor we daarna rond de derde plek lagen. Het opvissen van de blokjes, die we aan het begin van de race hadden uitgezet, ging niet helemaal vlekkeloos. Na vier pogingen hadden we vier blokjes binnen. Hoewel het vijfde blokje vlak langs ons kwam, bleek het daarna spoorloos. Met wat tijdsverlies zijn we netjes kenterend over de finish gekomen. Maar wat zagen we in de haven..? Het vijfde blokje! Blijkbaar had het touw aan het blokje zich in onze schroefas genesteld. Wat een ellende om dat, en stukjes roze boa, er in het koude water uit te moeten halen, maar daardoor hadden we gelukkig wél alle blokjes binnengevist! De tussenstand werd bekendgemaakt op een spannende manier: in een bak met water dreven badeendjes. De schippers kregen allemaal een hengeltje en de opdracht om (allemaal tegelijk) een badeendje in een specifieke kleur op te vissen. Na flink wat gepruts de werd de balans opgemaakt: zesde!

De tweede dag begon met weer een goede start. Na de start werd het “tompouce-over-boord-signaal” gegeven, waarop alle schepen de voor de start gekregen opblaastompoucen te water moesten laten, en daarna weer binnen moesten vissen. Vrij vlot hadden we onze tompouce binnen. Johan viel hierbij bijna over boord, maar helaas dus geen dubbele punten gehaald voor het binnenhalen van een extra mannetje. Hierna begon de ellende: de wind was al niet zo veel, namelijk nog minder dan de dag ervoor, maar verdween daarna haast volledig. De andere boten leken wél de plekjes in de Gouwzee te hebben gevonden waar wind was, maar onze Trui viel het kruisen maar zwaar. Nog voor wij bij ‘de dijk’ waren (waar wij tijden naar hebben gekeken, hopend er bijna te zijn en daar wel wind te hebben), waren de eerste boten al op de terugweg, en misschien zelfs gefinisht. Na overleg zijn de laatste drie schepen eerder omgekeerd. Trui, die op dat moment laatste lag, liep voor de wind nog wel wat in, maar dat was niet voldoende om niet als laatste te eindigen. Na de finish hebben we ter demonstratie nog even de groene flats gedemonstreerd, waar wonderbaarlijk genoeg nog mensen van onder de indruk waren ook!

Respect voor de winnaar, de MK7, die naast vliegensvlug varen ook nog eens alle technische hindernissen met gemak nam! En wij zijn, toch tevreden, met badeendje nummer acht in de zon weer terug naar Enkhuizen gemotord.