Omdat Harry had gefaald met het blog en jullie
nog steeds een stukje tegoed hadden hier Isa’s perspectief van boven uit de mast.

Snoepemmer in de vlaggenlijn.
In Faaborg is een nieuw vlaggenlijntje gekocht, want deze was oud en versleten en lelijk en moeilijk. Er was alleen blauw te krijgen, dus nu is er een blauw niet authentiek lijntje. Uiteraard was de enige vrouw aan boord ook de lichtste, dus deze werd keihard in de mast gehesen. Boven in de mast was het allemaal geklooi om het klaptopje eraf te halen, want er was geen vlaggenlijntje om aan te trekken. Dus toen kwam er ook een pikhaak omhoog om nog verder te klooien. Eindelijk gelukt.
Uiteraard moet succes gevierd worden. Om de gekkigheid te testen werd de snoepemmer van 2.5kg, die inmiddels al halfleeg was de mast in gehesen. Na een snoepje gegeten te hebben kwam alles weer naar beneden en werd er geproost :).

Tijdens de opleiding is een van de punten waar mensen standaard enthousiast van worden het gebruik van de bijzeilen van Trui. Voor menig mio is het vullen van de bingokaart met bijzeilen een van de belangrijkste punten op het lijstje. Gisteren was zo’n dag die bij uitstek geschikt is om een paar kruisjes te verdienen. Met een matig windje en een grootdeels voordewindse koers werd begonnen met een melkmeisje. Al snel bleek dat de fok weinig wind ving en werd die achtereenvolgens uitgeboomd en voorzien van een laars. Vervolgens kwamen de kluiver en het waterzeil naar buiten en werd er galopperend gevaren. Daarna begon er een ouderwetse botterse beunsessie in een poging de kluiver te voorzien van een soort waterzeil. Hiervoor werd de pikker gebruikt die met zijn tophoek met een karabiner werd vastgemaakt aan de schoothondje van de kluiver. Hierdoor liep het onderlijk van de kluiver parallel aan het voorlijk van het pikkertje. Dit geheel werd vervolgens met de ulp in de karabiner een stuk uitgeboomd waardoor de apenkooi op het voordek compleet was.

Helaas kwam er aan al dit plezier een einde toen de schipper het bericht van een aankomende weerwaarschuwing doorgaf. Hierdoor was het niet meer handig om ook nog de felbegeerde aap te zetten. Na de pannenkoekenlunch, die met dit rustige weer onder zeil waren gebakken, werd er rustig begonnen met opruimen. Uiteraard bleef het noodweer uit. De middag werd gecompleteerd met wat gijpoefeningen voor de vele mio’s en overige opvarenden. Uiteindelijk viel de wind geheel weg en werd er richting eindbestemming Fynshav geloofd. Zo kwam er een einde aan het varen van deze zeer gezellige spelletjes- en opleidingsweek. Zweden is niet gehaald (dit was gedurende de hele week de running gag aan boord) maar toch heeft iedereen veel plezier gehad. Morgen crew change, met zeven nieuwe en drie vertrouwde gezichten aan boord.

Er was eens een dorp genaamd Æerøskøbing. Volgens de reisgids (en Harry, en uiteindelijk de gehele bemanning) was Æerøskøbing sprookjesachtig. Al vroeg in de week was dus duidelijk dat dit dorp aangedaan moest worden tijdens onze zomerweek. Op dag 1 werd al koers gezet naar dit oord maar spoelden we min of meer toevallig naar Faaborg. En ook vandaag leek het er bij het uitvaren van de haven van Svendborg niet op dat we er vandaag zouden komen. Het vooruitzicht van opkruisen door een zeer smalle geul inclusief veerboten leek roet in het eten te gooien. Toen er echter toch ’s morgens muntjes in de windmachine gingen en er twee uur eerder dan verwacht uitgevaren kon worden was er ineens enige hoop. Toen ook nog de wind ruimde en eerder dan verwacht de plof uitging kwam de sio van dienst Wiebe met het goede nieuws. En zoals altijd in sprookjes hard werken wordt beloond en sommige dingen zijn niet te mooi om waar te zijn. Om half zeven lagen we na nog een mooi stuk zeilen en een klein stukje de baai in motoren in de haven aan de hutspot. Na het eten gingen onze negen dwergen dan ook daadwerkelijk het dorp in en het viel zeker niet tegen. Hieronder een aantal mooie foto’s van de schattige huisjes in het dorpje. Morgen richting vaste wal en zaterdag alweer wissel. En we zeilden nog lang en gelukkig……..

Nadat wij twee dagen geleden in Mommark zijn opgestapt is ons Deense avontuur echt begonnen. Gisteren stond er een stevige noordwester en aangezien dat ook ongeveer de richting van de hoofdgeul was die overgestoken moest worden betekende dat halve wind en veel golven. Dit vergde op een eerste dag waarbij de zeebenen niet actief waren het eerste slachtoffer. Het hoofddoel van de dag was om op tijd in een haven te zijn en om daar om vijf uur de finale van het WK voetbal voor vrouwen te kunnen kijken. Het plan was om het verlengde van de kleine Belt over te steken en vervolgens een mooie haven uit te zoeken. Uiteindelijk dreven we op Faaborg af en kon daar na een lunchpauze met pannenkoeken voor anker worden aangemeerd. In de lokale kroeg werd door de barvrouw ons de afstandsbediening aangereikt en mochten we gaan zoeken op welk Deens kanaal de wedstrijd te zien was. Helaas werd de wedstrijd verloren maar ik vermoed dat de lezers via andere Nederlandse media genoeg over gelezen hebben. De haven van Faaborg had een mooi hoekje met veel kwallen waar onze botter lag afgemeerd. Het stadje zelf bestond uit schattige vakwerkhuizen een mooi marktplein en een gepleisterde kerk (zie foto).

De volgende ochtend (maandag) maakten we gebruik van het feit dat we in een relatief grote plaats waren om nog wat inkopen te doen. Een deel van de groep ging naar de supermarkt en een deel vloog uit richting watersport winkel voor een vlaggenlijntje (waarover later meer). Toen de inventaris van de boot was aangevuld kon de haven worden verlaten. Het doel was een stuk naar het oosten te varen en daar een mooi eiland op te zoeken. Wederom stond er een mooi windje maar gelukkig was de koers prettiger dan de dag ervoor en viel de golfslag dus mee. Er werd lekker doorgevaren en als snel lagen we enkele uren voor op de planning. Omdat een verblijf op een mooi eiland in het verschiet lag en er aan boord nog een aantal taken gedaan moesten worden werd er onder zeil geluncht. Op het menu stond het tamelijk studentikoze instant noodles die we die ochtend in de supermarkt tegengekomen waren. Samen met een aantal boterhammen vormde dit een goede basis voor de rest van de zeiltocht. We voeren dus rustig door slalommend tussen de eilanden tot we bij een smallere geul kwamen waar de opmerkzaamheid van de hele bemanning gewenst was. Toen we daar ook nog eens een tweemaster tegenkwamen heerste er opperste staat van paraatheid aan dek. Toen deze bottleneck gepasseerd was kan het laatste stuk van de dat rustig konden doorvaren tot wij voor de haven van eindbestemming Strynø de zeilen konden strijken en de haven in konden ploffen. Toen de boot vastlag was het tijd voor het koken van de pasta-groem met tonijn en voor het lopen van een rondje over het pittoreske eiland. Morgen onder de grote brug door naar Luneborg….

Vandaag is een nieuwe groep naar Denemarken afgereisd voor hun vakantieweek op Trui.

Vanmorgen om zeven uur in Delft verzamelden acht mensen in Delft. Het busje was gisteren al opgehaald. Door een ietwat jonge chauffeur niet bij ons gebruikelijke adres maar in het verre Voorhout. Toen rond kwart over zeven iedereen in de bus was gestapt kon de auto vertrekken. Vind Den Haag, Utrecht, Amersfoort en Apeldoorn ging het richting Duitsland. Eerste stop vlak voor Osnabrück en toen door naar het noorden. Helaas een stukje de weg kwijt in de beruchte Duitse Baustelles maar toen weer vol goede moed door. Via nog een pauze voor Hamburg en boodschappen in het goedkopere Duitsland eindelijk Denemarken in. Maar toen kwam de grens, in het huidige Europa verwachtten de toch relatief jonge inzittenden van ons busje absoluut geen douane. Toch stond er bij de Duits-Deense grens een controle die steekproefsgewijs auto’s eruit pikte. En jawel, wij met onze grote zwarte blus met geblidnerdeerde ramem en een gele kentekenplaat werden eruit gepikt. Na het overhandigen van alle paspoorten en ID-kaarten aan de uiterst vriendelijke douanier en het vertellen dat wij op weg waren naar het eiland Als om daar aan boord te gaan van onze boot mochten we gelukkig doorrijden. Vanaf de grens was het nog een klein stukje rijden om uiteindelijk via een brug op het eiland uit te komen waar Trui lag afgemeerd. Toen we het laatste heuveltje afdaalden richting het pittoreske haventje waar Trui lag werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht op de Oostzee. Daar werd het busje geparkeerd, snel uitgeladen en vertrok de vorige groep voor hun terugtocht naar Delft. Morgen varen we ongeveer naar het oosten om daar een van de fraaie eilanden op te zoeken die Denemarken rijk is. Wel zorgen dat we om vijf uur klaar zitten voor de finale morgen. We hebben er zin in.