Blog

Ervaringen van Botteraars

Tix en andere meuk

Vandaag en gisteren hebben we de boot ondergesmeerd met tixophalthe (zie de eerste foto).  Allereerst hebben we het gisteren op de nieuwe mastbank en de onderkant van het dek gesmeerd, waarna deze zijn samengevoegd (met enige inspanning). Vervolgens hebben een honderdtal schroeven (en bijbehorende boringen en doppen, een heel karwei) de binding afgemaakt. Vele schippers zullen ook verheugd zijn om te horen dat het pek in de gaten rond de watertank is vervangen door mooie iroko doppen.

Daarnaast, nadat we ons gisteren netjes hadden schoongemaakt, mochten we vandaag alweer met de tix spelen. Er zijn vandaag namelijk twee knietjes bevestigd. De komende dagen zullen er nog vier volgen, écht schoon worden we voorlopig dus nog niet.

Gisteravond heeft Eduard zich bij ons gevoegd. Dat betekent dat er nu drie (oud-)kluscoms rondlopen om overal een mening over te hebben. Op de laatste foto is te zien hoe de drie aandachtig naar een stuk oud hout turen.

Vandaag was Koos jarig. We hebben toeters en slingers aan boord gehaald, en Koos vannacht on 12 uur op een mooi toeterconcert getraceerd. Hij, op zijn beurt, had lekkere taart gehaald. En dat was niet het enige lekkere eten. We hebben zowel vandaag als gisteren lekker gebarbecued met verse mastbank- en spantenhoutkolen.

Tot slot was vandaag ook nog eens de kijkdag. Er zijn flink wat mensen langs geweest, waaronder ook aardig wat mensen die de botter al erg lang kennen, of familie zijn van de originele eigenaar. Leuk dat zij nog steeds betrokken zijn bij de botter.

IMG_20150711_143932

IMG_20150710_204618

IMG_20150710_204528

Hij zit!

Vanmorgen stond in het teken van het wegkrabben van de laatste stukjes oude tixophalte en andere troepjes, gevolgd door het volledig schoonspuiten en zuigen van het dek. Na nog een paar druppels condens uit de lucht tijdens de lunch was het daarna tijd om de mastbank op zijn plek te schuiven. 

Eerst werd alles vol gesmutst met tix. Met behulp van de productielijn konden we in hoog tempo zo’n 20 bussen (6 liter) op de mastbank kwijt: bussen alvast openen, tix erop spuiten met de compressor-spuit, alles uitsmeren met plamuurmessen.  Na alle plakkerige viezigheid kon de bank naar binnen worden gewerkt. Hefbomen, krikken en breekijzers kwamen eraan te pas, maar toen het dikste stuk inmiddels op de oplangers lag gleed hij met alle gemak op zijn plek! De champagne kon open, het was gelukt om de mastbank op z’n plek te krijgen zonder het dek of boordrand te moeten verwijderen of een stuk van de mastbank af te moeten zagen!!

Het dek is daarna meteen weer vastgeschroefd en de overtollige tix-resten verwijderd. Nu wordt het tijd om de inhouten er weer in te zetten. We gaan er in totaal 4 vervangen gezien deze rot waren. De rest van de inhouten is schoongekrabt en wordt weer terug in Trui geplaatst. Hier zijn we vandaag al mee begonnen. Hiervoor worden ze eerst bijgeschaafd omdat de nieuwe mastbank een grotere bolling heeft dan de oude. 

Nu in het late avondzonnetje nog van een biertje aan het genieten op het voordek. Morgenochtend klussen we weer verder!

image

image

image

image

image

Het slopen der knieën is eindelijk onder de knie gekregen

IMG_8447Vandaag vroeg begonnen om nog wat werk te kunnen verzetten voor de zengende hitte weer zou toeslaan… Vol goede moed en met verse energie gingen we om 7 uur het gevecht met de laatste draadeinden en houtdraadbouten in de overgebleven 4 knieën aan.

Lang verhaal kort; veel frustratie, gehamer, geboor, gezaag, getimmer, stromen zweet, franse chansons, liters limonade en een veel te korte siesta later, donderde de laatste knie er aan het eind van de dag uit.

 

Nu de oude mastbank steeds vrijer komt te liggen moet er natuurlijk ook aan het nieuwe exemplaar gewerkt worden. Daar heeft Wim zich vandaag vol overgave op gestort, het enorme stuk hout is eerst doormidden gezaagd en vervolgens (ssst, niet doorvertellen!) weer aan elkaar gelijmd.

De dag werd afgesloten met een gerookte paling en een verse fles aftersun. Conclusie: met een beetje aanpassen is het best wel te doen, klussen tijdens een hittegolf.

Mastbank in wording
IMG_8430IMG_8488IMG_8501

Trui op de helling in Spakenburg

IMG_8415

De kunst van het geven

Vandaag hebben wij te horen gekregen dat het Prins Bernard Cultuurfonds voor €7500 wil bijdragen aan onze restauratie! Dit geld komt uit het Johan J. Smit’s fonds dat financieel bijdraagt aan onder andere educatieve projecten op het gebied van Varend erfgoed.

Eerder had Stichting Zabawas al bekend gemaakt €4000 te doneren voor het vervangen van de mastbank. Beide fondsen hebben in 2013 ook een bijdrage geleverd voor de restauratie van ons voorschip.

Wij zijn blij dat wij door middel van deze bijdragen ons schip in goede staat kunnen houden en er veel mee kunnen varen. Op deze manier houden wij niet alleen de botterhistorie levend, maar kunnen wij ook weer een nieuwe generatie leren om met een botter te varen en deze zelf te onderhouden.

Voor meer informatie kun je kijken op de websites van het Prins Bernard Cultuurfonds en Zabawas.

Optimisme in een onweersbui

De weersomstandigheden en de klus zijn vandaag elkaars tegenpolen. De dag begon verzengend warm, waarna de lucht steeds verder betrok, halverwege de middag werden de eerste bloemkolen zichtbaar en als toetje hebben we nu een hevig onweer.

Gisteren zijn we op de helling gezet en verder gegaan met het afbreken van meer structurele delen van het schip. De mastkoker doet nu dienst als lunchtafeltje. Ook hebben we al diverse doppen, waarachter allerhande bevestigingsmaterialen schuil gaan, eruit getikt en de stuurboordsvoordewinder losgemaakt. Dat bleek het laaghangend fruit.

Vanochtend schreef Wiebe bij een aantal bouten de termen dol of g.b.i.t.k. Dat laatste is kort voor ‘geen beweging in te krijgen.’ De laatste categorie bleek later wel tot bewegen te motiveren. Als je namelijk een houtdraadbout die er wel uit wilde door een pijpsleutel stopt en daar een eind hout aan schroeft heb je een enorme arm en kun je toch wel een paarhonderd newtonmeter op zo’n kop zetten. Knappe bout die dat onbewogen ondergaat.

Vlak voor de lunch kwamen Wim en Jeppe als versterking en vlak na de lunch kwam een filmploegje van de Lokale Omroep Spakenburg langs. Die hebben gefilmd hoe we met twee breekijzers probeerden de achterste knie op bakboord los te prutsen. Dat lukte nog even niet want er zaten nog twee afgebroken bouten in dus die hebben we met zo’n hip modern haaks slijpertje dat trilt i.p.v. roteert, van Wim, doorgezaagd. (zaterdag ieder uur herhaald op tv) Uiteraard kwam net nadat de filmploeg weg was de knie los.

Er zijn al twee knieën weg.

De volgende actie was het nogmaals opmeten van de huidige mastbank en de mogelijkheden om de nieuwe in het schip te krijgen. Dat stemde voorzichtig optimistisch. Als we een paar oplangertjes losmaken kunnen we de mastbank er waarschijnlijk van achteren in kantelen.

Als laatste actie hebben we de middelste knie aan bakboord, die twee weerbarstige draadeinden had eruit gesleurd met de derdehand. De twee knieën zijn nog in verbazingwekkend goede staat. Geen spoortje rot en kurkdroog. Die kunnen dus probleemloos terug op de nieuwe mastbank.

Klussen in de hitte en afkoelen met een wedstijdje

Vandaag zijn we echt begonnen met het klussen. De waterbalk is verwijderd en ook de schotten (die het vooronder afscheiden) zijn bij de houtopslag geparkeerd. Ook treeplanken hebben het moeten ontgelden: dat is ontiegelijk irritant, want je kan dus niet chill de kuip in stappen! Helaas moesten al deze onderdelen worden verwijderd in de brandende zon. Af en toe een emmer water over je hoofd gooien en flessen limo wegtikken was dan ook een vereiste. Rond zessen was het tijd te koken en een overheerlijk biertje van de tap te drinken. Die tap staat dus gewoon op de helling. Een topper: iedereen wil hier volgende keer weer liggen.

Tijd om het eten daadwerkelijk op te eten was er niet, want Koos, Wouter, Emiel en Johan moesten meedoen aan de Dinsdagavond Rond- en Platbodem wedstrijden. Koos en Wouter op de HN 3: een erg gezellig boot, en Emiel en Johan zoals vertrouwd op de HK 89 met Marike!

Tot slot, kwam de familie van de laatste visser van de BU130 nog even een kijkje nemen. Zeer bijzonder om oude verhalen uit eerste hand te horen!

Vroege wijsheden van Johan

Vanochtend heeft Johan, de commissaris onderhoud, een interview gegeven op Radio Utrecht. In alle vroegte werd hij gebeld tijdens het programma “Utrecht is wakker”.

Je kunt het interview terugluisteren: Interview RTV Utrecht (rechts kan je het fragment afspelen)

Zoals Johan al aangaf tijdens het gesprek, we zouden het leuk vinden als jullie ons volgen op dit blog. Wij proberen regelmatig stukjes en foto’s te posten. Iedereen is natuurlijk ook van harte welkom op de helling voor een kijkje, Oude Schans 86 in Spakenburg.

Groot onderhoud kijkdag

Komende zomer ligt Trui op de botterhelling in Spakenburg. Hier zal onder andere de mastbank worden vervangen.

Ook een kijkje nemen hoe het er met Trui voorstaat? Je bent van harte welkom op zaterdag 11 juli. Op deze dag zullen we klaarstaan met koffie, koekjes en goede verhalen en meer vertellen over de restauratie. Alle andere dagen kun je natuurlijk ook langskomen.

VVT doneert € 1000 aan de Stichting voor het groot onderhoud

Tijdens het lustrumweekend, waarbij de actieve botteraars eens op skûtsjes mochten varen, heeft de VVT bekend gemaakt € 1000 te doneren aan de Stichting tot behoud van de BU 130. Dat ging gepaard met de uitreiking van een mooie cheque. Deze zomer wordt het zeilwerk van Trui vervangen in Spakenburg. Een verslag van de activiteiten daar vinden jullie op deze website onder het kopje Blog Groot Onderhoud Spakenburg 2015.

Jeppe neemt de cheque van Emiel in ontvangst

Jeppe neemt de cheque van Emiel in ontvangst (Foto: Pim van Steijn)

 

Wat is zeilwerk toch zwaar

Vandaag hebben we in Makkum het hout voor de nieuwe mastbank aan boord geladen. Eventjes ruim 200 kilo aan boord tillen en goed manoeuvreren… de kluiverval kwam goed van pas. Nu nog even zorgen dat er in de tussentijd niets mis gaat met het hout, en dan kan er over twee weken met het onderhoud begonnen worden.

Hout Mastbank

Hout Mastbank

Uitslapen na de finish

Ondanks ons wachtsysteem van 4 uur op, 4 uur af was iedereen toch wel moe na de race. Vandaag ons laatste blogstukje, met de uitslag!

  1. BU20 – 22 punten
  2. BU130 – 19 punten
  3. HL93 – 16 punten
  4. LE44 – 15 punten
  5. Robbe – 12 punten
  6. AM1 – 9 punten
  7. HD2 – 1 punt

Hoewel we als eerste finishten zijn we dus tweede geworden. Verloren van de BU 20 (die dan ook wel twee Trui-schippers aan boord had).

Tijdens onze vorige post lagen we vast op Noorderhaaks, tussen onze zeehondenvriendjes. Daar hebben we uren zitten rekenen of het mogelijk was om de punten bij de Vriendschapston nog te halen. Want moet je op de Binnen Breesem rekenen met het tij van Oudeschild of Texel Noordzee, hoeveel is de verhoging en wat is het verschil tussen LAT en NAP naast Texel? Uiteindelijk was de conclusie dat er 87 cm water zou staan, te weinig want we zouden moeten opkruisen. Dan maar meteen naar het Zachtebed en gokken dat de concurrentie er ook niet overheen zou komen…

Om 23 uur kwamen we los, dankzij bomen en een derdehandje een uur eerder dan gepland! Snel de Texelstroom op, tussen alle Vissers die uitvoeren. Het begin van het Zachtebed duurde lang want stroom tegen en opkruisen. Daarna op een kompaskoers in het donker naar de goede ton in het Scheurrak Omdraai. Dankzij veel kruispeilingen (en een beetje geluk) de goede ton meteen gevonden en snel door. In 5 uur het parcours gevaren. Op naar het laatste punt in Breezanddijk!

Netjes op zeil naar binnen en dankzij de goede zeilhijstiming en bijroeien ook in 1 slag weer eruit. Nu als een speer naar de finish in Den Oever. Daar kwamen we als eerste aan. Vervolgens alle andere deelnemers opgewacht en een toeterend welkom verzorgd.

 

Hierboven de route en de grafiek geeft onze snelheden. Een maximum van ruim 8 knoop gehaald. Veel, maar opvallender was de afstand: 259 zeemijl in 66,75 uur. Gemiddeld 3,88 knoop en dat is inclusief vastliggen op Noorderhaaks en de aanlegjes in de havens!

ZBR15-profile

Wat een geweldige wedstrijd is het toch. Alle deelnemers heel erg bedankt en tot volgend jaar!

Zeehondensafari

26042015207Vannacht zijn we vertrokken van de blauwe balg ri. Terschelling via het oosterom. Onderweg kwam de HL93 ons tegemoet, voorzien van een goed felle schijnwerper. Iets verderop treffen we de bu20 voor anker,ze roepen iets over geen wind, wat op zich waar is maar dat weerhoudt ons er niet van om dapper voort te peddelen. Half roeiend, half zeilend overwinnen we ook dit wantij en is het weer tijd voor een wachtwissel. Het is inmiddels ook lekker mistig, dus de tonnen vinden is nog best lastig.

Halverwege ons schoonheidsslaapje schrikken we opeens wakker door een klap. Door de stroming waren we wat dichterbij het groene havenhoofd gekomen dan ons lief is, en hij wilde ons niet zomaar laten gaan. Met wat gewiebel en een powerboom waren we zo weer op weg en konden we Terschelling toevoegen aan ons lijstje. En wij weer ons bedje in. Onderweg heeft de vaarploeg ons nog geprobeerd te keren door bovenlangs de richel naar vlieland te gaan. En weer terug. Oja, daar kwam de AM1 nog even tevoorschijn.

Door het Inschot en het Scheurrak Omdraai  zijn we volle por richting het westen gestoven en hebben we net op tijd de volgende zeehondenbank gevonden. Op gepaste afstand heben wij onze post gevat en wachten we tot het opkomend water ons weer vrijmaakt van Noorderhaaks. Het is hier reuze gezellig met al die nieuwsgierige beesten die ook vlakbij een kijkje komen nemen.

En verder? Dat zien we dan wel weer, voorlopig liggen we hier nog wel even en is het tijd voor een eenvoudige doch voedzame maaltijd, couscous deze keer.

 

 

 

 

Zeehondjes kijken vanaf de puts

Na Ameland (wij hadden ook wel trek in een bitterballetje trouwens, AM1 🙂 hebben jullie nog een foto van ons?) op weg naar de Blauwe Balg. Hier hadden we misschien net nog wel een beetje genoeg water om eroverheen te komen, maar helaas kwamen we er tegenstrooms kruisend niet tegenin. Dan maar voor anker en wachten op de kentering en meer water om hier weg te komen. De planning nog even geupdate en erachter gekomen dat roze pen blijkbaar niet leesbaar is in het rode petzl (hoofdlamp) licht dat we ’s nachts gebruiken om de kaart te lezen…

image

Verder voor veel bemanningsleden ook hét moment om met uitzicht op zeehondjes te putsen.

Terschelling, we komen eraan!

Vanaf het naaivlak

“Omhoog omhoog omhoog snellerrr!!”

“Johan!!” “Ja, ik wil wel maar..”

*trrrrrrr* “Buik vast!” *trrrrrr* *plons* (ondertussen weer even naar de andere zij draaien)

“Gijp!” *SNOKKK*

“Ik kan nu wel iets met een voorlijn doen, net zat ik zo te miezemauzen over die lijn dus dat kan ik nu mooi doen”

*Plok* *schuivel schuivel* “Fok eraf!!!”

Zomaar wat flarden van gesprekken die onder voortdurend geklots en geslinger het donkere vooronder bereiken. De afgelopen koers was in ieder geval best chill slapen. Opkruisend in het Amsteldiep of tegenstrooms klotsend was dat juist niet echt het geval.

Diede komt net binnenvallen om ons te wekken “tijd om op te staan, het is half 5 en we zijn bijna bij Apeland!” Laten we dat dan maar eens doen!