Blog

Ervaringen van Botteraars

Dag 15: Een boot met inhou(d)t

Terwijl in Delft werd opgemeten of wij onder de brug door zouden passen, was het in Elburg tijd om het eerste inhout in de boot te plaatsen. Zoals te verwachten met een scheepstimmerman van klasse had Wim het inhout in een keer goed op maat en pas geschaafd. Na het vormen kwam het vastbouten, het inhout werd aan de achterzijde bekleed met tix en tewijl Johan en Kees het inhout op zijn plaats houden boort Wim van buiten de gaten en bout hem vast. Na het eerste inhout was ook het tweede aan de beurt, dit is een extra zitter aan bakboord. Vandaag is deze op maat gemaakt en morgen wordt deze geschuurd en geplaatst.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAOLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

Ondertussen werd door Wouter, Emiel en Diede de dieseltank teruggeplaatst en weer vastgezet. Hierna heeft Wouter met ingewikkelde hevelconstructies en jerrycans de tank weer gevuld met de diesel die tijdelijk in speciebakken was opgeslagen. Eduard was tegelijkertijd bezig met het maken van een nieuwe beretand. Door alle scheve vlakken op het apparaat was het een hele klus de afmetingen over te tekenen op het nieuwe stuk hout. Hierna was de ruwe vorm met de lintzaag snel gecreëerd en kon het pas maken beginnen, dit heeft de rest van de middag gekost. De tand kan morgen afgewerkt en geplaatst worden.

Diede en Emiel hebben tierend het nieuwe stuwdruklager geplaatst. Om het lager op zijn plaats te krijgen moest de klem van het lager uit elkaar geduwd worden. Dit kon door de bouten er van de andere kant dan normaal in te draaien, tegen een metalen plaat die we uit de oud-ijzerbak hadden gehaald. Nu zit het lager vast op de as en hoeft morgen alleen nog de homokineet tussen de keerkoppeling en het lager te worden vastgezet.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Na een maaltijd van shoarma en Joram te hebben gestrikt om te komen klussen is het nu tijd om te gaan pitten.

Tot morgen!

 

 

 

Dag 12, 13 en 14: Laptop, lager en liggen in het gras

Voor de nieuwe week komt er nieuwe klushulp. Vandaag is Wouter uit Delft gekomen met een hoop extra klusspullen en een werkende laptop. Dus we kunnen (voorlopig) weer stukjes typen voor op het blog. Dus dat doen we dan maar.

We beginnen maar waar we mee geëindigd zijn. Vorige week donderdag is de derde gang erin gezet. ’s Avonds heeft Wim de laatste gang al in de brandstelling gezet zodat deze vrijdag gebrand kon worden. Dat ging bijzonder snel. Vrijdag is de gang namelijk gebrand, gepast en erin gezet. Aan de buitenkant zag het er toen uit alsof we klaar waren. Maar we gingen meteen verder met de inhouten eruit slopen. Aan het eind van de dag is het eerste nieuwe inhout al grotendeels tot zaagsel gemaakt met Wims kettingzaag, want er zit nog best een hoop onnodig hout aan zo’n boom.

Het nieuwe stuwdruklager is ook een stukje lichter gemaakt dan toen we hem kregen. We hebben namelijk besloten om de extra borgboutjes die Wim ooit in de vorige gezet had, in verbeterde vorm weer terug te zetten. Hiervoor moesten er wel twee gaten geboord worden, en schroefdraad erin getapt worden. Dit werd natuurlijk gedaan door twee personen die nog nooit een draad getapt hadden en die dat mochten oefenen op een ding van ruim €1100. Best spannend… Maar het lijkt wel gelukt te zijn. De draad is getapt, het lager is nog heel en de M12-bouten van A4 RVS die bij het lager zaten passen erin. Maandag maar eens kijken hoe het lager in de boot past.

Vrijdag en zaterdag was er ook extra klushulp: Stefan en Marie-Louise kwamen vrijdag en zaterdag om mee te helpen en ze namen zaterdag Moritz ook mee. Er was ook nog genoeg te doen. Stefan is op de warmste dag van het jaar in onze sauna (vooronder) bezig geweest een zitter eruit te slopen en Marie-Louise heeft de schildertaakjes van Marieke overgenomen en heeft samen met Eduard de stuurboorddekennaad gebreeuwd.

Chris heeft (samen met Johan) voor hij weer burger ging spelen nog even de koelspiraal in de bun geplaatst. Op zaterdag is de koelspiraal weer gevuld met koelwater en op de motor aangesloten, dus voor een werkende aandrijflijn mist nu alleen nog de dieseltank, de accus’s, de homokineet en het stuwdruklager. Oh ja, we moeten ook niet vergeten het borglijntje van de schroef af te halen en weer diesel in de tank te stoppen.

Zondag was het lekker rustig op de camping. Alleen Johan en Kees bleven achter en het was erg saai.

Dag 11: De boot wordt weer heel.

De boot begint weer steeds meer een geheel te vormen. Emiel en Diede hebben vandaag hun projectje op het voordek afgerond, na lang schaven, schuren en kloppen zit de waterbalk eindelijk weer op zijn plaats. heeft Emiel nog een laatste krachtinspanning geleverd om de bouten extra hard aan te draaien.
Inmiddels zit de derde gang ook op zijn plek. Het is de grootste van het hele schip geworden. Deze gang is namelijk uit één stuk gemaakt in tegenstelling tot de twee delen iroko die hij vervangt. Het krombranden ging vrij soepel waarna we hem op zijn plaats hebben gezet. Bij het passen waar de bouten moeten komen paste de gang aan de achterkant niet perfect tussen de deken en de oude gang. Wim merkte echter op dat hij nog 5 millimeter naar voren zou schuiven en dan perfect zou passen. En zo geschiedde. Met een Hamer past alles.
De tixophaltecrisis: blijkbaar waren 24 bussen tix niet genoeg… Chris en Emiel zijn in de auto gestapt om bij de Bouwmaat in Zwolle de tixophaltevoorraad op te maken. Ze vroegen zich wel af wat wij met 46 bussen moesten doen. Een boot fixen dus. Daarna naar Urk om het stuwdruklager op te halen. Het lijkt zowaar te passen!
Johan en Chris zijn bezig geweest de koelspiraal weer in elkaar te schroeven. Dat bleek meer werk dan gedacht. Het ding bestaat uit vier stukken pijp die aan elkaar gezet zijn met knelsokken. Daaraan hebben we twee stukken toegevoegd om de doorgesleten delen te vervangen. Het geval in de bun stoppen lukte. De koppelingen aandraaien lukt ook. Toen die vastzaten bleken er bijzonder veel plekken te zijn waar de verschillende bochten over elkaar schavielen. Als je daar wat aan probeerde te doen werd het op tien andere plekken erger. Dit frustrerende klusje hebben we tegen vieren opgegeven en morgen kijken we er met een frisse blik naar waarna we de boel in drie tellen in elkaar schuiven; ofzo…
Mocht u de komende dagen minder van ons lezen dan komt het doordat de bovenste rij toetsen van Eduards laptop niet functioneert, de e-toets van Pims laptop kapot is, de Ipad van Kees van Steve Jobs geen foto’s mag uploaden en de campingwifi steeds minder van zich laat horen. Wij zullen echter ondanks deze eenentwintigste-eeuwse toestanden ons uiterste best blijven doen u, de trouwe lezer, op de hoogte te blijven houden over onze negentiende-eeuwse dame.

Dag 10: een tand eruit geslagen…

Het was weer een enerverende dag op de helling van Elburg. Er is vandaag geen nieuwe gang in de boot geplaatst, maar de vorming van de derde gang is in een vergevorderd stadium, dus de gang zit erin (of toch niet?) Wim is de hele dag bezig geweest met het aftekenen van de mal, het uitzoeken van de juiste plaat hout, het aftekenen van het hout en het zagen en krombranden. De gang waar vandaag aan gewerkt is, is de langste van allemaal, met een lengte van 7,75 m. Met een stam van 8,20 m was het een kwestie van de kopscheuren in de stam omzeilen. De nieuwe gang zit nu in de brandstelling aan zijn nieuwe vorm te wennen.

Naast het vervangen van de gangen is er weer gewerkt aan een reeks bonusklussen. Diede en Emiel hebben het breeuwen en pekken van het voordek afgemaakt. Daarna zijn ze verder gegaan met afwerken van het nieuwe blokje op de waterbalk. Morgen kan deze ook weer teruggeplaast worden. Tijdens het breeuwen deden we ook een leuke ontdekking: wij hebben niet overal doorlopende dekplanken, want bij een aantal zit er een naad onder de waterbalk. Goed verstopt dus.

Marieke is verder gegaan met met het accudeksel en is nu zover dat de sleuven voor de veren in de zijkanten van de accudekselplankjes gezaagd kunnen worden. Daanaast is er verder gewerkt aan de koelspiraal en de kooien. Alle knelkoppelingen en buizen van de koelspiraal zijn goed schoongemaakt en er zijn vervangende stukken gebogen voor de lekkende delen met behulp van een pijpenbuiger die was geleend bij touwslagerij Deetman. Voor de kooien zijn nu de meeste vervangende houtjes op maat gemaakt en deze kunnen binnenkort in de carbobruin gezet worden.

Als laatste was er een tand uitgeslagen, de arme Trui moet het eventjes zonder beretand stellen, omdat de laatste door het anker erg was uitgesleten. Na het trekken van de tand is ook het rotte tandvlees verwijderd, zodat hier een paar nieuwe klosjes ingezet kunnen worden. Binnenkort wordt er een nieuwe kunsttand gemaakt om het gaatje op te vullen.

Van toeristen hebben we veel bekijks, maar we hebben ook onze eigen “muppets”. Twee mannetjes die hun boot naast Wim hebben liggen en van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, gevraagd en ongevraagd commentaar komen leveren. De Stadler en Waldorf van Elburg…
Toeristen kunnen inmiddels ook doneren in onze donatiehuzarensaladebakje. Vanmiddag hebben we maar liefst €3,60 opgehaald. Zo komen we er wel! 😉

Dag 9: de laatste iroko gang is eruit!

Toen we vanmorgen op de helling kwamen troffen we de gang aan op de plaats waar we hem hadden achtergelaten, netjes in de brandstelling en klaar om kromgebrand te worden. Wim ging hier dan ook spoedig mee aan de slag en rond de middag was de gang krom. Hierna was het een kwestie van de gang op zijn plaats persen om de gaatjes voor de houtdraadbouten af te tekenen. Dit persen had nog wat voeten in de aarde, omdat de gang een beetje onwillig was.  Na een losgesprongen krikje konden eindelijk de gaatjes afgetekend worden.  De gang werd verwijderd en voorzien van gaatjes terwijl de inhouten werden ingesmeerd met heel veel tix (5 à 6 bussen per gang). Nu werd de gang er weer tegenaan gezet om definitief vastgezet te worden. Bij het vastzetten ging de gang nog een keer moeilijk doen door een scheur in zichzelf te creëren. Deze werd vakkundig opgevuld met lijm. Om de dag af te sluiten werd de laatste iroko gang eruit gehaald en de mal vastgeschroefd, klaar om afgetekend te worden voor de nieuwe gang.

SONY DSC

De gang wilde wat moeilijk op zijn plaats

SONY DSC

Er waren veel klemmen nodig

 


Ondertussen hebben Emiel en Diede de dag gespendeerd aan het waterdicht maken van het voordek. Gisteren was al een deel van stuurboord gebreeuwd, vandaag was de rest van het voordek aan de beurt. Bij het uithalen van de naden bleek een groot deel van het vlas te zijn vervangen voor zand, zelfs onder de pek. Aan het eind van de dag hoefden er nog maar een paar naadjes gedaan te worden, deze zijn morgen aan de beurt.

SONY DSC

Zo’n gang plaatsen trekt nog heel wat bekijks

Marieke heeft wederom de dag besteed aan het maken van nieuwe bunplankjes, ditmaal het rondschaven van de hoekjes en het gelijkschaven van de plankjes voor het accudeksel.

Tijdens de lunch hadden we zin in knakworstjes, maar helaas geen pannetje en kookplaatje. Een stukje ijzer om de blikjes samen te binden en de brander van Wim boden de uitkomst: zelden waren knakworstjes zo snel opgewarmd.




 

 

 

Dag 5 en 6: te druk om te bloggen

Gisteren waren we vergeten te bloggen (Dat had maar een klein beetje te maken met het feit dat we afwasmiddel Weduwe Joustra zaten te drinken met Wim), vandaag moeten we de schade dus maar even inhalen. Inmiddels begint het allemaal een beetje op te schieten: het vlak is weer compleet, 2 gangen zijn eruit, we zijn begonnen met het krombranden van de kimgang en in afwachting van de onderdelen voor de andere klusjes zijn we nóg een paar klusjes begonnen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Om te beginnen met de klus waarvoor we in de eerste plaats hierheen zijn gekomen, de gangen: We hadden u, de trouwe lezer, op de hoogte gehouden tot het moment dat we het vlakdeel krom gebrand hadden. Het vlakdeel is niet uit het allermooiste hout gesneden. Soms moet je roeien met de riemen die je hebt (of kunt kopen, in dit geval). Wim had hem handig uitgezaagd zodat de grootste ‘kwast’, een overgroeide tak, buiten het benodigde deel valt. Een aantal kleinere ´kwasten´ zijn wel meegenomen. Om te voorkomen dat ze eruit rotten en een lek veroorzaken hebben we ze uitgeboord en er een dop ingelijmd. Ondertussen heeft Pim anderhalve bus tixophalt onderop het kopschot van de bun gesmeerd en zijn de andere inhouten ook voorzien van een goede laag. Daarna is er nog een stukje afgezaagd dat door een telfoutje niet was afgezaagd. Daarmee was het vlakdeel af en kon het vastgebout worden. Op het moment dat dat voor de nodige stijfheid van het schip zorgde kon de tweede gang uit het schip gesloopt worden. Dat ging vrij vlot omdat alle voorbereidingen al gedaan waren.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Vandaag zijn we op dat punt verder gegaan en heeft Wim een mal gemaakt op basis waarvan de kimgang, onder het toeziend oog van Michiel Bonke en Bert van Noort, gezaagd kon worden. Daarna kon de gang kromgebrand worden. Dat ging een stuk soepeler dan bij het vlakdeel. rond half zeven vanavond raakte hij de hellingvloer zodat hij niet krommer meer kon. Morgen leggen we hem een treetje hoger.

Ik mag aan de andere klusjes niet al te veel woorden meer vuilmaken. Een kort voortgangsoverzicht moet dus volstaan.
dieseltank: Marieke heeft de tweede laag primer er inmiddels op gezet.
waterbalk: Diede en Emiel zijn licht gefrustreerd over de moeite die het kost om het rotvervangende stuk passend te krijgen op het oude deel.
kooien: Kees heeft ze schoongekrabd, gecontroleerd en ondergetekende met een stukje resthout en een rot deel naar de zaagmachine gestuurd om dat na te maken.
koelspiraal: We wachten op knelsokken van de Gamma.
SB-zwaard: Pim heeft voor het eerst een bovenfrees gebruikt en daarmee een sleuf over de gescheurde lijmnaad gefreesd. Daar gaan we latjes in lijmen.
helmstokpen: Marieke heeft voor het eerst de flex gebruikt en daarmee een staaf uit de oudijzerbak op maat gemaakt om de komende tijd het helmhout op zijn plek te houden.
dekennaden: Aan stuurboord zijn ze van onderen ontdaan van bottomcoat waarna er tixophalt ingespoten is. Aan bakboord moet dat nog gebeuren want daar zaten andere mensen in de weg omdat ze iets met een vlakdeel moesten doen.
Aandrijflijn: Er is inmiddels geld naar Urk gestuurd, wat nog moeite kostte, zodat zij binnenkort een passend stuwdruklager gaan terugsturen.
SB-treeplank: Hij is weer vastgebout, nu met een extra blokje, zodat we weer zonder wiebelen van kuip naar voordek kunnen.
bunplankjes: Marieke is druk bezig geweest om de nieuwe plankjes uit te tekenen op het aanzaagdeel van onze boomstam dat toevallig al de goede dikte had. Dat kostte nog moeite omdat de spinten op deze delen bijzonder veel ruimte innemen.

SONY DSC

Johan

Dag 4: Vandaag veel gedaan met hout

Vandaag was de dag dat we eindelijk konden beginnen met het branden van het vlakdeel. Met een hogedrukplantenspuit en een megagasbrander namen Wim en Eduard het vlakdeel onder handen.
Wim heeft gisteren de brandstelling opgehaald uit Koudum zodat we daar vandaag vroeg mee konden beginnen. Dat bleek ook wel nodig want het vlak boog niet gemakkelijk. Ruim na de lunch was Eduard pas klaar en kon het vlakdeel gepast worden. In de tussentijd heeft Wim de inhouten nog bijgewerkt zodat alles goed zou passen. Het sluit nu mooi aan op het bestaande vlakdeel, maar zit nog wel vast met een lijmklemmen. Morgen de buitenkant afschaven en het vlak vastzetten. Daarna verder met de kimgang.

Er is ook begonnen met proberen het bonusklussenlijstje kleiner te maken, zo hebben we gekeken of een stuwdruklager uit Duitsland eventueel zou kunnen passen bij onze homokineet en lagerophanging. Een helemaal nieuwe lager + homokineet bleek toch niet nodig… GKN stuurt hem na betaling op en dan schroeven we hem komende week weer vast.

Verder hebben we de dieseltank via de giek op de hellingvloer gekregen. Voor het eerst sinds 2008-2009 is het mangat in de dieseltank geopend, met als vangst een schroevendraaier, een los rondzwervend aanzuigfilter en een grote laag troep. De tank is inmiddels vanbinnen weer schoon, de buitenkant gaat nog een nieuwe laag verf krijgen en kan dan de boot weer in.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ook is er begonnen met het weer in de oude staat herstellen van de slijtlat bakboord achter, die er sinds de anker-ophaal-manoeuvre-via-het-achterdek tijdens de Zachtebedrace niet meer was. Eerst is het boeisel een stukje uitgefreesd en een latje gemaakt om erin te stoppen. Deze is inmiddels vastgelijmd en geschroefd. Ook de sierlat die erop komt is gemaakt en moet er morgen alleen nog tegen aangezet worden.

Zoals vele maten al wel gemerkt hadden de afgelopen jaren was het dek niet volledig waterdicht onder de waterbalk. Een vuilniszak rond je slaapzaak voor droge voeten was soms dan ook geen overbodige luxe. Inmiddels kan de waterbalk de oorzaak niet meer zijn, die ligt namelijk naast de boot… Hij was wel rot aan stuurboord, dus daar lijmen we een nieuw balkje in. Gelukkig ging de balk er redelijk makkelijk uit. Het zat wel goed vast met lange draadeindes in het dek. Eén van de draadeindes zat zelfs door het zeilwerk, met een moer aan de onderkant. De dop zat ook lekker verstopt onder de kluiverpaal. Morgen waterbalk lijmen en kijken of het past.

SONY DSC

Dag 3: alles is stuk, nu nog fixen

Gisteren was dan eindelijk het stuwdruklager uit de boot. Na veel flexen, slaan en wrikken lieten de boutjes die we er extra in hadden gezet eindelijk los. De flex liep vast op de boutjes, dus makkelijk was het niet.

Vandaag was het dus tijd voor een nieuwe. Helaas makkelijker gezegd dan gedaan. Chris en Emiel gingen in de auto met het lager naar Hardinxveld-Giessendam. Daar het lager op de toonbank gelegd en gevraagd of ze een nieuwe hadden. Ergens achter in het magazijn vonden ze nog een oud model lager wat er wel wat op leek, maar het toch net niet was. Na een uitleg met de opengewerkte modellen in de showroom bleek dat er twee opties waren: een oud model lager met de flens van het huidige stuwdruklager of een compleet nieuwe homokineet + nieuwe model lager. Qua prijs was er niet veel verschil dus morgen maar alle maten opnemen dan hebben we binnen 2 weken een op maat gemaakte homokineet en nieuw lager.

Marieke is in de tussentijd bezig geweest met de schroefasafdichting. Wat langer dan nodig doordat de verkeerde documenten op de wiki stonden. Onderhoud hieraan is niet nodig, pas na 25 jaar of als de flensen op elkaar zijn gedrukt. Dat duurt nog wel even…

Vandaag hebben Wim en Eduard gespendeerd aan het maken van een mal voor en het zagen van het vlakdeel. Wim had eerder al onze geplande methode voor het maken van mallen afgekeurd, omdat ‘een mal gemaakt met dwarslatjes neigt naar digitale sampling en een analoge methode met een lijntje trekken langs een afstandsklosje veel nauwkeuriger is.’ Er was gisteren dus al fatsoenlijk materiaal gehaald en hiermee heeft Wim na veel meten een mal gemaakt. Tussendoor heeft Wim ook nog een aantal inhouten bijgeschaaft zodat deze beter uitstroken. Vervolgens hebben we met een aantal man de plaat hout voor het vlakdeel naar binnen gesjouwd en de mal erop geplaatst. Hierbij heeft Wim de mal zorgvuldig gepositioneerd om inperfecties in het hout te omzeilen. Omdat de kimnaad opnieuw gemodelleerd moest worden heeft Wim deze aan de hand van een aantal referentiepunten gerecontrueerd. Dit had nog wat voeten in de aarde, omdat de referentiepunten de scheve inhouten waren. Uiteindelijk is het vlakdeel gezaagd en naar buiten gebracht om deze morgen krom te kunnen branden.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

SONY DSCOLYMPUS DIGITAL CAMERA

Als extra bonusklusje stond het checken van de koelspiraal op de lijst. De motor lekte namelijk nogal veel koelwater en deze hellingbeurt is een mooie gelegenheid om te kijken. Nadat de uitlaatpakking los was kwam er lucht in het systeem waardoor het aan de andere kant, onderin de bun begon te druppelen. Van dichtbij kijken dus. Daarvoor moest eerst de dieseltank aan de kant. Die blijk je er met een paar man gewoon uit te kunnen tillen. Hij is bijzonder roestig dus voor die terug mag moet er eerst nieuwe menie en nieuwe verf op. In de spiraal, die vermoedelijk ruim 20 jaar ongwijzigd op z’n plek heeft gezeten, troffen we een gaatje aan op een plek waar twee bochten over elkaar schuren. Alle ‘knelsokken’ waarmee de pijpen aan elkaar zitten lekken ook een beetje dus die gaan we ook maar vervangen. De gamma hier had maar twee koppelingen en alleen loodvrije menie dus volgende week maandag wordt dit verhaal vervolgd…

SONY DSC

Op het eind van de dag moest er nog overhaast opgeruimd worden, omdat het begon te regenen. Na een paar dagen van slopen, breken en andere ellende komt nu eindelijk de periode van constructie, want na regen komt…

Dag 2: de boot is nu echt lek!

Dag 2 van het grootonderhoud zit er weer op en er is weer een goede voortgang geboekt. De kimgang, het buitenste vlakdeel en het stuwdruklager zijn succesvol verwijderd, hetzij soms in een beetje discutabele staat.

We waren rond half 9 weer op de helling voor een dag noeste arbeid, daar was Wim reeds Trui al aan het inspecteren. We gingen aan de slag om de laatste doppen van de kimgang en het vlakdeel te verwijderen en gingen spoedig over tot het verwijderen van de houtdraadbouten en nagels zelf. Waar wij de nagels voldoende vrij hadden gemaakt om deze er met een nijptang uit te kunnen trekken, werd dit door Wim afgekeurd en kregen wij een speciaal gemodificeerd breekijzer overhandigd. Toen we alle bouten en nagels uit de kimgang dachten te hebben verwijderd gingen we met hamers en breekijzers aan de slag om de gang eruit te tikken. Er bleken nog enkele stukken ijzer in de gang te steken en na deze geëlimineerd te hebben kwam de gang er netjes uit. Na het verwijderen van de gang bleken twee kopbanden en een zitter rot te zijn en deze zullen vervangen worden. Hierna zijn we overgegaan tot het schoonkrabben van de contactvlakken van de inhouten en het losbouten van het vlakdeel. Dit laatste koste wat meer moeite daar er een aantal moeilijk traceerbare boutjes in zaten en de draadeinden die de zwaardbolder op zijn plaats houden ook een obstakel vormden. Na alles verwijderd te hebben en het vlakdeel in tweeën gezaagd te hebben was de weg vrij gemaakt voor het nieuwe hout. Op het eind van de dag hebben we nog even het nieuwe hout bekeken, zodat we weten wat voor vlees we in de kuip hebben.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ondertussen hadden Emiel en Diede zich met de haakse slijper op het stuwdruklager gestort. Na enkele uren noeste arbeid kwam het apparaat er eindelijk uit (hetzij in diverse stukken). Toen kwam ook een oorzaak voor het vastzitten naar voren: twee extra inbusboutjes die Wim er eens had geplaatst om het lager extra op de schroefas te zekeren.

Morgen maar eens mallen gaan maken en daarnaast proberen een nieuw stukdruklager te regelen.

Dag 1: alles loshalen

De eerste echte klusdag zit er weer op. En na een lange dag hard werken zitten we op de camping onder het genot van een biertje of andere verfrissing het avondeten te bereiden.

We waren vanochtend tussen half 8 en half 9 (afhankelijk van de persoon) opgestaan en rond 9 uur aangekomen op de helling. Daar waren Diede en aantal mannen van de helling, Trui al klaar aan het maken voor het hellingen. Diede had de nacht op Trui doorgebracht, omdat er weer een lek was ontdekt en we niet wilden dat Trui voor de helling zou zinken.

Na wat gemanouvreer en een aantal pogingen lagen we mooi boven de hellingkarren en werden het water uitgetrokken. De kaarplaten werden verwijderd en de kimnaad werd voorzien van een gat om de voorhoos te legen. Onder het genot van een kopje koffie keken we vervolgens toe hoe het personeel van de helling de boot voor ons schoonspoot. De taken werden verdeeld en we gingen aan de slag.

SONY DSC

Kees en Pim gingen aan de slag om de schippers- en matenkooi te verwijderen, na aantal uren en een hoop gesteun en gezucht kwamen deze er in een aantal delen uit.

 

SONY DSC

Diede en Emiel hebben de dag gespendeerd aan het verwijderen van de stuwdruklager, zodat deze gereviseerd kan worden. Er waren tal van pogingen en technieken ondernomen om het ***ding eruit te krijgen en uiteindelijk is het nog niet gebeurd. Maandag maar eens met Wim overleggen hoe we de lager eruit krijgen.

 

SONY DSC

 

 

 

 

 

 

 

 

Marieke en Eduard hebben de dag gespendeerd aan het verwijderd van doppen zodat de houtdraadbouten makkelijk verwijderd kunnen worden. Na de lunch kregen ze ondersteuning van Pim en Kees die inmiddels klaar waten met de kooien. Aan het eind van de dag kregen we van een bezoeker nog een tip met een gatenzaag en een mal die je erop spijkert om de doppen er makkelijker uit te krijgen, deze zullen we maandag maar eens toepassen voor de laatste doppen.

SONY DSC

 

 

 

 

 

 

 

 

Na een beetje opgeruimd te hebben is het nu eindelijk weekend.

Dag 0: heen en weer

De voorbereiding begon in de koudste periode van het jaar, november en wanneer gaan we ons onderhoud doen? In de warmste week sinds lange tijd… We bereiden ons voor op veel ijsjes eten en zo veel mogelijk schaduw om de zonnesteek te vermijden.

Gisteren hadden we ons busje in Delft volgeladen en vanochtend reed Eduard om 8 uur al rond om Kees, Diede en Emiel op te halen. Zo waren we om tien uur al in Elburg en konden we daar op de helling onze hele inventaris kwijt. Toen kwam het moeilijke werk: de inhouten ophalen bij de houthandel in Laren…

Erheen was niet zo moeilijk en gelukkig waren er twee vorkheftrucks waarmee de 3 inhouten binnen no-time in ons busje waren geschoven. De wielen begonnen ook meteen lekker door te zakken. Maar dat was nog niet alles. Ook de stukken resthout moesten mee. Met 3 man waren die redelijk te tillen en konden die de gaten in het busje opvullen (in de foto hieronder zijn er al stukken resthout uit de bus). Gelukkig geen politie tegen gekomen tussen Laren en Elburg. De vier stukken eiken plus de rest woog namelijk misschien wel ietsje meer dan de 905 kilo laadvermogen die was aangegeven.

Terug in Elburg eerst maar eens wat gedronken om een vochttekort te voorkomen en ondertussen gefilosofeerd over hoe deze stukken hout het beste uit de bus zouden kunnen (zonder de bus al te veel te slopen). Het meeste lukte uiteindelijk, met vereende krachten. Maar de onderste twee waren toch wat teveel gevraagd voor 3 man. Gelukkig kwam Trui al snel aanvaren en kon de bemanning lekker meehelpen sjouwen.

Nu ligt al het hout op de helling, staat de tent op de camping en gaan we zo maar eens proeven wat er aan sterk van Trui is gekomen.

Morgen de helling op!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ishetgrootonderhoudalklaar.nl

Een studentenvereniging is natuurlijk altijd wel in voor een grap. Toen we vanmiddag bij de Bolk zaten en websites bekeken als ‘is het al weekend’, ‘is het al biertijd’ en ‘is het al vakantie’ ging het al snel over ons aanstaande klusproject. Een domeinnaam is snel gekocht en ook een webpagina klussen is niet zo moeilijk dus nu bestaat er nu ook ‘is het grootonderhoud al klaar’. Wil je weten of je nog mee kunt helpen in Elburg? Kijk dan op www.ishetgrootonderhoudalklaar.nl !

Morgen wordt het tijd om alle spullen bij elkaar te zoeken en in het busje te laden, vrijdag op naar Elburg. We houden je op de hoogte!

Weekend FeedbackFruits

Een leuk reactie van de huurders van 8-9 juni:

Wij zijn met onze TU Delft startup FeedbackFruits een weekendje gaan zeilen op de Trui met Wouter & Pim. Het was werkelijk super, iedereen vond het hartstikke mooi en heeft heerlijk genoten! Het was super weer, het is een prachtboot (respect voor al het onderhoud dat jullie elk jaar plegen!) en de bemanning was fantastisch jullie hebben ons een echt botter-zeil-ervaring gegeven waarvoor dank!

Heel veel succes!
Ewoud.

20130610 15

20130610 36

Vissen op Marken

Begin mei en mooi weer betekend 1 ding: tijd voor de Kenterschootrace! Met twee schippers, Marie-Louise en Joram, waarvan de eerste zelfs in de organisatie zat leek de winst eigenlijk al binnen. Zeker toen we in de wedstrijdmodus gingen: alle zeilen naar buiten, karabiners op de kluiver en de dirk en een rondje oefenen voordat de wedstrijd begon.

Wat een geweldig gezicht om een stel botters, zeeschouwen en lemsteraken rondjes te zien varen om zo goed mogelijk te starten. Blijkbaar waren we toch wat afgeleid want voor ons geen geweldige start. Snel werden de dobbers klaargezet om deze na de start snel in het water te gooien. Elke dobber die je op de terugweg weer opviste leverde korting op de gevaren tijd op.

Toen was het tijd om de Gouwzee af te varen, de dijk te ronden en ruime wind om een groene ton te varen. Johan ging mee op de LE44 met Obbe en Joeri en wees ons tijdens het langsvaren op iets bij het zwaard. Een gewicht van een dobber hadden we automatisch opgevist. Helaas ontbrak de houten drijver met nummer.

Na bijna in Hoorn te zijn geweest gingen we op zoek naar onze jonen. Het was even zoeken, maar toen die eenmaal gespot waren konden we 4 van de 5 dobbers in twee keer binnenhalen. De vijfde konden we helaas niet vinden. Naar de finish en kenterend eindigen. En dat met vlagen 7 Bft. Vandaag een vierde plaats!

’s Avonds was het tijd voor vis, veel vis. En hebben we gezellig gepraat met Erick Mulder die speciaal over was gevlogen. Daarna bier drinken in de kroeg met muziek en blufdobbelen.

Zondag minder wind en veel zeil. Van de organisatie moesten we een Man Overboord doen. Het spook van Moritz werd volgestopt met PET-flessen en een stootwil met gezichtje. Bij het hijsen van de ‘heinekenvlag’ mocht de man overboord en weer worden opgevist. Daarna was het tijd om de aap te zetten. Ik ben benieuwd of we daar nog mooie foto’s van krijgen, Hij stond in ieder geval geweldig.

Wederom kenterend finishen en daarna naar de prijsuitreiking. Met minder wind doet Trui het toch echt minder goed. Uiteindelijk hebben we een negende plaats behaald!

VVT Meevaardagen

Ondanks het niet stralende weer hebben we erg leuk (en droog!) kunnen varen en waren de VVT Meevaardagen dit jaar weer een succes!
Kon je deze keer niet mee, maar wil je toch een keer mee varen? Neem dan contact op met de Stichting.