De spanten in het veronder zijn eindelijk af!!! Vandaag hebben Wiebe, Tram, Nick en Mathijs de twee laatste spanten op bakboord afgemaakt. Waarna er een mal is gemaakt voor het binnenboord. Terwijl zij dat aan het doen waren zijn Isa en Dries verder gegaan met het binnenboord aan stuurboord zijde. Deze is mooi geschaaft en zelfs met de kettingzaag bewerkt.Tussendoor is er ook nog netjes schoongemaakt. Morgen zullen we zien hoe het binnenboord aan stuurboord past en zal er een begin worden gemaakt aan het binnenboord aan bakboord zijde.Dus tot morgen bij de blog van Dries.Groenten, Nick
Bu130 blog woensdag week 3 Het was een stormachtige dag die meteen begon met een flinke plens regen, toen de regen eventjes ophield zijn we opgestaan en is er besloten meteen naar de helling te gaan en daar binnen te ontbijten. Bijna iedereen heeft het droog gehaald, alleen Isa kwam verzopen aan door een omweg via de kapper, niets wat een nieuwe broek niet kan fixen. Ook de schaaf problematiek bleef aanhouden; opeens begon een van de schaven vreselijk te krijsen, Dries haalde de schaaf uit elkaar waarna Tram zich ermee bemoeide…”Oeh wat schattig, net een mini tram motor”samen werd de schaaf gesmeerd en weer in elkaar gezet. vrolijk is er verder gewerkt aan de nieuwe spare ribs, stuurboord is af, maar bakboord is mogelijk pas donderdag avond of vrijdag af……..Ook hebben Matthijs en Isa een mal gemaakt voor de binnenboord rand aan stuurboord zijde.Zodra die klaar was heeft Ivor met een veel te grote Heftruck begeleid door een heel blije Isa een grote boom naar binnen gebracht en is er begonnen met het maken van de binnenboordrand. Eerst netjes neerleggen, daarna kaal en plat maken, mal overtekenen, cirkelzagen, handzagen en het hout omdraaien. Verder werken werd niet verantwoord gevonden vanwege de gaarheid. ook is er hard verder gewerkt aan de spanten bij de mastbank, die zijn door Dries in hun definitieve vorm gezaagd.De knietjes zijn ook bijna helemaal pas gemaakt. Na het klussen troffen Nick en Tram de tent, half ingestort door gebroken tentstokken en gescheurde scheerlijnen, aan. De rest was al naar peters pizza vertrokken dus ook Nick en Tram gingen daarheen. Daar troffen we een bruiloft aan, die mochten we crashen, dus aten we gewoon lekker pizza. Na het eten werd de tent gefixt en werd de avond afgesloten met klaverjassen, lezen en slap lullen.
De spanten worden nu stuk voor stuk in het schip gezet, hiervoor worden er wat nieuwe gaten geboort om ze te bevestigen aan de huid van de botter. Bij het afmaken van de spanten zijn er helaas twee twee elektrische schaafmachine’s gesneuveld, een van de twee is ook vrij snel hierna gerepareerd. Einde van de dag waren alle nieuwe spanten op stuurboord gemonteerd.
Werk aan de spanten in het voor(niet langer onder) vordert gestaag. Wiebe heeft vandaag het tweede nieuw stuk in het zeilwerk aan stuurboord passend gekregen. Ondertussen zijn malletjes voor een nieuw spantje en spantverlengstuk opgezet, en zijn we begonnen aan het maken van de eerste daarvan. De laatste van de te verlengen spantjes is nu ook klaargemaakt voor verlenging, waardoor er nu ook aan het wat subtielere sloopwerk aan de voorkant een eind is gekomen. Binnen de boot hebben we ook wat opgeruimd, nadat we het met eerdere activiteiten hadden bedolven onder bergen schaafsel, zaagsel, boorsel, vermolmd hout, oude pek en vlas. Buiten de boot heerst wel nog een vleugje georganiseerde chaos.
Morgen verruilen we twee van ons huidige groepje voor vier nieuwe klussers, dus weer mooie verhalen in het verschiet! Komende week staan nieuwe binnenboorden op de planning, en wie weet ook nog dekbalkjes en wat dekbeleg.
Na zich een weg te hebben gebaand door een woeste kudde tamme schapen onderweg, heeft Christiaan zich ’s ochtends bij ons kunnen aansluiten.
Om ons deze dag verder te vermaken is er allereerst een babyspant aan stuurboord verwijderd om ruimte te maken voor een nieuwe dikkere met binnenboord interactie.
Twee andere spanten zijn verder klaargemaakt voor verlenging, en het spantje van Wiebe past nu bij de mast(bank)!
Verder ligt al het hout nu bij de loods (inclusief nog wat extra voor onbekende doeleinden?).
Wim is ook langsgeweest, en we hebben ’s avonds na een vegan stroganoff nog een volledig spel boerenbridge gespeeld.
volgens de planning was het vandaag afgelopen maandag. Een beetje achter op schema dus, maar de hoop is deze week dat in ieder geval niet erger te laten worden.
vandaag veel doppen getikt, geconstateerd dat de bouten erachter erg verroest zijn. Deze kwamen we vervolgens tegen bij het maken van een lijmoppervlak aan de spanten, om deze wat hoger te maken.
het regent al de hele dag af en aan. We hadden geen zin om te koken, dus Huib is frietjes halen!
Op deze dag van zwoegend werk hebben Huib en ik met onvermoeibare toewijding onze taken volbracht. Als eerste aanschouwden wij het verwijderen van het boeisel, met gestaag vorderende tred. Het merendeel der bevestigingsmaterialen, benevens de sierlijke doppen, was reeds van hun heilige post ontdaan. Slechts restte ons nog het losbikken van de kostbare plank zelf, een taak die met ijver en nauwgezetheid diende te worden voltrokken.
Daarna waagden wij ons aan het bezweren van de boordrand, met een bedachtzame vastberadenheid. Middels de machtige cirkelzaag werd de edele houtstructuur doorkliefd. Het eikenhout, standvastig doch vatbaar voor de tand des tijds, moest zijn plaats opgeven aan de beitels, wier scherpte langzaamaan verflauwde. Als ware vinders van vergeten schatten, ontrafelden wij de roestvrijstalen pennen, die zich overgeleverd hadden aan de heerschappij van de kiezentrekker.
Doch het ontbinden van het schildboord verliep enigszins stroef, als een schip dat zich vastklampt aan onfortuinlijke getijden. Een der pennen, gesmeed uit het nobele rvs, lag onder de heerschappij van een pen, die niet dezelfde geboorte van staal kende. Deze onbetwiste pen had zijn verblijf gevonden in de bolder, waarvan het lot zich schikte naar de genade van de tijd. Om de pen van een chroomloze legering een langer leven te gunnen, werd de bolder gedwongen haar waardigheid prijs te geven.
Het dek, dat reeds de helft van zijn voormalige glorie had verloren, vroeg om de laatste beproeving van ons geduld. Terwijl de wijzers van de klok de markeringen der uren passeerden, bevonden wij ons onverminderd in de staat van halverwege. Doch in dit laatste uur openbaarden zich vele metaalvondsten, waarvan wij ons niet konden vergewissen of zij van oudsher hun toevlucht hadden gezocht in de edele planken, of dat zij als een wispelturige schepping waren ontsproten nadat de lieden der nabije dagen, louter een week geleden, de reeds eerder genoemde planken, die het fundament van het dek vormen, hadden geïnspecteerd op ijzerwerk.
Het zij echter hoe het zij, deze bevestigingsmaterialen bleken met grootse bedoelingen vervaardigd om de planken te omarmen, maar waren uitermate onwelvallig in het proces van hun bevrijding. Helaas bevonden wij ons precies in dit proces. Gewapend met een beitel, reeds nabij voltooiing van zijn nobele taak, een leidingzoeker die ons veiligheid bood door de leidingen te omzeilen en enkel het staal te onthullen, een gatenzaag, en een krachtige accuboor, volbrachten wij de kunst van het verwijderen van dit stalen werk uit de gedeukte dekplanken. Het moge waar zijn dat het zich nog immer verbindt met het schip, doch dit is een vraagstuk dat wacht op latere verschijningen
Vandaag begon de beste week van het grootonderhoud: week 2! We hebben een fantastisch goede groep mensen om mee te helpen (welgeteld Wiebe en ik, later in de week meer), dus de taken gaan vliegensvlug voorbij.
De dag begon met de verdere ontkropping van het resterende krophout en het demonteren van twee knieën en een oplanger. Het krophout vergde wat lompe kracht met een grote hamer, wiggen en meerdere recipro zaagjes (tip: houtzaagjes zijn niet zeer geschikt voor het doorhakken van dikke RVS pennen).
De middag hebben we besteed aan het verwijderen van één laatste stuk van het krophout dat uiteindelijk nog vast bleek te zitten met twee verstopte bouten (wie maakt er dan ook iets vast via de uiterste punt van een gang?) Het blok zelf heeft deze exercitie helaas niet overleefd… Verder heeft Wiebe zich uit de naad gewerkt om meer dekplanken te verlossen uit hun lijden, en heb ik een poging gewaagd om alle bouten uit het bakboord boeisel te verwijderen.
Nu zitten we op de camping na een heerlijke maaltijd van rijst en currie met bloemkool (gedoneerd door vertrekkende Duitse buren), en genieten we van de natuur: vogeltjes, egels, muizen, drones, en zo.
Op vrijdag werkt alleen Jan. En wij, dus het was rustig in de loods. Wel is vrijdag patatdag. Dus wij gezellig mee naar de snackbar. Die bleek de laatste openingsweek te hebben. Toen we de eigenaar zagen snapten we dat ook wel en wensen we hem een fijn pensioen.
’s Avonds wilden we natuurlijk ook bier drinken want het was vrijdagavond. Wij langs de Smidte, waar we vroegen of er een kikker achter de bar zat. Ze zei van niet, maar de steeg was wel de doorgaande route voor de paddentrek dus er zaten wel vaker kikkers in de kroeg. En ze waren dicht want moesten naar een bruiloft.
Daarna door naar de Heeren van Heeres, veel Nederlandstalige muziek, wel een beetje saaie kroeg. Toen door naar Peters pizza, die was dicht.
Toen gingen we door naar Spoarzicht. Een gezellige oude kroeg bij het station. Bestond al sinds 1885 ofzo en werd gerund door 24 vrijwilligers. Ook wat bekenden van de visserijdagen dus dat was erg gezellig.
Zaterdag ook weer lekker geklust. Vandaag het krophout eruit gerost, in elk geval de helft. Volgende week de rest dan maar. Vanavond wel naar Peters pizza en lekker pizza gegeten. Tijdens het wachten uitzicht op het straatkaatstoernooi.
Iedereen heeft een museumkaart dus morgen op de vrije zondag naar het Jopie Huisman museum.
Ook dag vier stond in het teken van het steeds verder slopen van de boot. Als eerste was de boordrand aan de beurt. Deze bleek met lange rvs pennen aan de rest van de boot bevestigd. Geen draadeindes of bouten die eruit gedraaid kunnen worden dus. Hier bood de kiezentrekker de uitkomst. Een soort breekijzer met een happer aan het uiteinde. Hiermee werden vakkundig de pennen getrokken waarop de boordrand kon worden gelicht.
Wisten jullie trouwens dat de dekplanken doorlopen onder de boordrand? Na het verwijderen van de boordrand kwam het dek ook hier bloot te liggen. De rest van de dag werd besteed aan het tikken van heel veel doppen van de dekplanken in het zeilwerk. Morgen nog meer.
’s Avonds kregen we versterking van Wiebe. Naast een paar zeer goed geoefende handen nam hij nog meer gereedschap mee! Altijd welkom dus.
Gisteren werd ons sloopwerk meer en meer zichtbaar. Nadat al het blik was verwijderd kwamen de stukken hout eronder aan de beurt. Achtereenvolgens verdwenen de berentanden, het boeisel aan sb en uiteindelijk ook de waterbalk. Met als doel om zo snel mogelijk aan stuurboord alles gereed te maken om weer op te kunnen bouwen.
’s Avonds was het tijd voor gezelligheid op de camping. Recentelijk heeft Trui een barbecue gekregen en die kon deze avond mooi worden gebruikt. Na de overheerlijke barbecue hadden wij afgesproken om het thuisfront op de hoogte te brengen van onze werkzaamheden. Via een videoverbinding tussen de werf en de soos werden kregen onze vrienden aan de bar een rondleiding over de werf. Vervolgens werd de borrel voortgezet op de camping…..
Vanochtend kwamen we op de werf aan en troffen we een prettige verrassing. Gisteravond had werfbaas Ivor zelf de kar met Trui (ja dat klinkt nog steeds raar) binnengezet. We konden dus vandaag lekker in de schaduwrijke en beschutte loods klussen.
We gingen door waar we gisteren gebleven waren, uitbouwen en slopen. De meest pittige tegenstander van vandaag bleek toch wel het schot tussen de kooien en het naaivlak. Dit deel was al heeel lang niet los geweest en moest met vereende krachten en veel gereedschap worden gedemonteerd. Buiten de boot werd er op het voordek doorgewerkt met sloop en demontage. De braadspil ging van boord waarop de schelpen voorzichtig konden worden verwijderd. Hierna werd het overige blik van de boot gepeld
Op de delen waar het blik reeds vanaf was kon er worden voorbereid op het verwijderen van de boordrand. Dit betekende krabben, doppen tikken en soms schatgraven (zie foto).
Hierna was het tijd om op te ruimen. Vooralsnog wordt er lekker gewerkt en liggen we goed op planning. Eenmaal op de camping aangekomen werden we (net als de rest van Nederland) getrakteerd op een beste bui. Gelukkig heeft de camping een overkapte recreatieruimte met fornuis dus konden we lekker droog koken en eten. Na het eten was het gelukkig weer droog en konden bij de tent de steentjes tevoorschijn worden gehaald. Tot morgen!
Vandaag begon het groot onderhoud van 2023. Dit jaar is Workum onze thuisbasis. Camping Sudersee en de nabijgelegen scheepswerf van Ivor van Klink zijn de locaties waartussen wij dit jaar heen en weer mogen fietsen. In week 1 bestaat de onderhoudsploeg uit Emiel, Diede, Kees, Lea en Harry. Afgelopen weekend was Trui al vanuit Enkhuizen via Laaksum richting Workum gebracht.
De dag begon met Trui nog in het Soal buitenop de WON119 die net uit de loods kwam. Daar begonnen wij met de voorbereidingen voor het uit het water hijsen van de boot. Niemand van ons had Trui ooit aan een kraan zien hangen dus dat was best wel spannend. Alles werd losgemaakt en weer gefixeerd en Trui werd vakkundig ondanks de windkracht 5 vol op de geul in de insteekhaven voor de portaalkraan gelegd. Eerst ging de mast op de kant en vervolgens Trui zelf. Op twee dikke hijsbanden werd Trui de lucht in gehesen en afgespoten.
Toen Trui schoon was werd ze zorgvuldig op een kar gezet om richting werf gereden te worden. Dit jaar geen klassieke scheepshelling maar een hoge, droge (en schaduwrijke) loods op de wal. Op de wal volgde het nog verder strippen van Trui. Achtereenvolgens verdwenen de zwaarden, het roer, de giek en de overige rondhouten naar een opslaglocatie buiten boord. Tegelijkertijd werd binnenin de boot ook uitgebouwd en ontstond het beeld dat velen zullen herkennen van het winteronderhoud. Aan het eind van de dag lag de boot klaar om morgen te beginnen met het echte werk, SLOPEN!
Het is zo ver! We zijn in Workum gearriveerd. Zowel het schip als de meeste benodigdheden voor het onderhoud (je bent altijd per definitie iets vergeten). De restauratie gaat nu echt beginnen, al hebben de opvarenden van afgelopen weekend alvast een voorschot genomen op het slopen.
Uit het water, onderweg naar de loods. Het wordt genieten!
De restauratie gaat bijna beginnen en het is al weer een tijdje geleden dat we een update hebben gegeven. Hoog tijd voor wat meer inhoudelijk nieuws!
Begin april was de brief van het Prins Bernard fonds binnen waarin ze het volledig aangevraagde bedrag toekennen. Wij zijn daar super blij mee! Er loopt nog een aanvraag bij Fonds NH1816, daarover is eind deze maand meer bekend.
De camping is ook geregeld. We kunnen terecht op camping Sudersé in Workum. Geweldig!
Tijdens ons laatste overleg hebben we de planning en klussenlijst nog eens doorgenomen zodat we niets gaan vergeten (of in elk geval zo min mogelijk). Zo bedachten we dat nog niet al ons hout in Workum ligt. Gelukkig komt er nog een transport van Harlingen naar Ivor en kan het daar als het goed is bij mee. Daarom hebben we nu een afstreeplijst waarop we alles zetten wat we nog moeten doen. In de komende weken zou het alleen maar een kwestie moeten zijn van dingen afvinken en dan is alles geregeld 🙂
Ook is de promotie op de Bolk in een hogere versnelling gekomen. De prachtige posters van Wiebe hingen er al een tijdje, maar zoals iedereen weet gaat de liefde van de Bolker door de maag. Dus wat beter te doen dan een Restauratie promotiemaaltijd te organiseren. Een drukke en heerlijke maaltijd met onder andere Botterballen en Botterkoek. En bij elke gang een enthousiast verhaal waarom het zo leuk is om in de zomer te komen klussen.
En het laatste nieuwtje: vandaag zijn er tijdens het varen mallen gemaakt zodat we op 26 mei nog een paar mooie krommers kunnen uitzoeken bij de houthandel in Harlingen. Die komen in het voorschip, want daar zitten er wat weinig op sommige plekken. Bovendien kunnen we er mooi bij als het voordek er toch uit ligt. De 26e gaan we ook langs bij Ivor om de laatste details te bespreken. En dan is het nog maar een paar weken totdat we de 19e juni het water uit gaan.
Vaardag 7 mei 2023: De laatste keer naden aanslaan bij het oude voordek door Lea! Op de rechter foto heeft Wiebe een mal gemaakt voor een extra inhout, deze komt tussen de 2 rechterspanten.
