De kluiver sleurt ons tegen de ebstroom in door het Schuitengat naar Terschelling. In het avondlicht is het genieten geblazen van het uitzicht op woeste duinen van de Noordvaarder en de grote sterns die als stelletje bij elkaar zitten op de toppen van de rode tonnen.

Nadat we gisteren onze tocht naar Engeland hebben onderbroken met hulp van het anker, hebben we met zonsondergang het Langegat verkend. Was het mooi genoeg om vandaag terug te keren?
Bijtijds opgestaan om de bedopdracht uit te voeren. Bart ging de mast in en wij het zeer warme water. Als je denkt dat het warm is, kan het niet koud zijn. Momenteel worden er eitjes met spek gebakken. Straks weer varen.

Onderdeel van deze 10e editie van de Zachtebedrace zijn drie verrassingsopdrachten. De Blubopdracht is het met de GPS-tracker tekenen van een virtuele taart. In het Vogelzwin hebben wij geprobeerd deze taart te tekenen op kaart. Vervolgens hebben we net niet subtiel genoeg de ton aangetikt, waardoor de ton de boot raakte

Nadat wij als laatste van start zijn gegaan zijn we, net als een hoop andere boten, naar het Amsteldiep gevaren om daar te ankeren. In het Amsteldiep moesten we vlak voor de ankerplek ons anker er al uitgooien om een botsing met de ST16 te voorkomen. Toen we stillagen, bleek dat we nog iets zuidelijker moesten zijn. Anker weer op en nog een stukje verder, het is gelukt om daar te komen.

Na flink opkruisen zijn we weer weggekomen uit het Amsteldiep. Hierna hebben we de M-Wrak ton aangetikt.

Vervolgens wilden we het Zachtebedparcours gaan varen. Tijdens het varen van dit parcours is een gedeelte van de bemanning zeeziek geworden door de hoge golven op de Texelstroom. Het Zachtebedparcours duurde erg lang en we denken dat we het net binnen de zes uur hebben gedaan. Na het parcours hebben we gewacht tot we over de Binnen Breessem konden naar Vlieland. Nu varen we de Binnen Breessem over op weg naar meer opdrachten!

We zijn gestart. AM1 kruist tegenstrooms langs de Afsluitdijk. De rest van het veld vaart naar het westen en wij varen achteraan. Zullen de laatsten de eersten zijn?

De voorbereidingen voor de zachtebedrace zijn al getroffen en er zijn weer plannen gemaakt.

“Maar waar zijn jullie dan allemaal heen geweest?” Krijg ik vaak te horen na de Zachtebedrace. Onze blogstukjes laten bewust en onbewust niet altijd weten waar we zijn en waar we heen gaan. Enerzijds om de concurentie niet op ideeën te brengen en anderzijds omdat we wel eens vergeten een stukje te typen…

Bij de start had iedereen hetzelfde idee: langs de Afsluitdijk naar de ton bij Breezanddijk. Zonder wind een rondje om te ton geroeid (1 punt) en op weg naar Harlingen via de Boontjes. Daar aangekomen eerst door naar Roptazijl in verband met ‘grote boten spitsuur’. Bij Roptazijl een plan met een hele lange boom en een nog langere ankerlijn uitgevoerd (3 punten). De boom in de drek laten zitten en weer opgehaald na diverse overstagjes en opnieuw ankeren aan een lange lijn. Terug naar Harlingen en onderweg de loding uitgevoerd (1 punt). Alle grote boten waren weg, dus Harlingen in en uit gezeild (2 punten) en direct door richting Terschelling over de Blauwe Slenk.
Nog tij(d) genoeg, dus een ommetje via Terschelling door de Slenk. Haven in en weer uit (1 punt) en door naar Ameland over het Oosterom en de Blauwe Balg. Via het Molengat naar de jachthaven van Ameland gezeild om het vlaggtje aan de vlaggenmast te knopen (6 punten). Langs alle baggerschuiten in de veerbootroute een ererondje om Piet Scheve gevaren (6 punten). De Blauwe Balg gingen we niet meer halen, dus dan maar door de Kromme Balg naar het Vingegat. De tonnetjes daar lagen niet waar ze hoorden… dan maar wachten op meer water… wat met veel geweld terug kwam…
Weer drijvend vervolgden we de weg naar de Oost, Noord, en West Meep naar Vlieland, buitenom de Richel met een heerlijk rustige zeedeining. Viermaal is scheepsrecht, zo blijkt altijd als we de keerton van het parcours correct willen ronden en er weer eens geen wind is. Wat stroomt het daar ook altijd hard. Roeiers bedankt! Parcours afgewerkt (2 punten) en over het Franse Gaatje naar het Inschot en het Omdraai.
Het begon tijd te worden om te Finishen. De kortste route leek via het Scheurrak naar de Vlieter en langs de Afsluitdijk naar Den Oever. Dat bleek toch iets anders te liggen en het schoot niet zo hard op. Met de haven in zicht liepen we vast bij de AD6. Het bekende korte drempeltje was nu een grote ondiepte geworden door baggerwerken langs de Afsluitdijk. Helaas kwamen we pas los na finishtijd, waardoor alle behaalde punten vervielen. Wel zijn we nog op zeil Den Oever binnen gelopen.

Omdat een kaartje nu eenmaal meer zegt dan een lap met tekst, hieronder de route.

Het begin van het scheurrak omdraai konden we nog wel scheuren, maar bij de omdraai was het gedaan. Dus konden we een niet zo vaak gebruikt zeil weer eens uit het vooronder trekken. Voor een beetje spleet werking.

Op naar de finish, of liggen er nog punten onderweg?

Update: