Lief dagboek,
Vandaag was, ondanks de zon, voor mij een akelige dag. Mijn geliefde timmerman Wim was er niet, en ook (oud-)kluscom Wiebe die altijd veel liefde voor mij had, ging ’s middags weg. En wat krijg je ervan! ’s Ochtends werd mijn tere huidje nog verder opengebroken. Gang 4 ging er uit, terwijl ik niet eens gang 2 terug had gekregen! Ik kreeg het er koud van… Ze zeiden dat het mocht van Wim, maar het voelde toch eng. En wat gebeurde er toen?! Mijn arme kindje, mijn mini-me, mijn Klein Truitje… Ook zij werd gepijnigd en gestript. En ondanks dat, waren ze zo ondankbaar dat ze niet eens een blog voor mij schreven, ze ‘waren moe’. Nu doe ik het een dag later zelf maar.
Gelukkig werden er ook nog wonden geheeld. Het blokje dat bij mijn bips werd ingebracht is vakkundig vastgelijmd en in vorm geschaafd. Het kruintje boven mijn motor werd verder geperfectioneerd, de radio werd minder onaardig gemaakt door Bart en mijn gloednieuwe kaarplaatbalkjes zitten mooi op hun plek. Mijn ingewanden werden gereinigd in een nieuwe bunkrabsessie. Al dat scrubben deed mij bijna alle ellende van de ochtend vergeten. Hopelijk is morgen weer een helende dag waarin ik mij geliefd voel!
- Trui
Het buigen van gangen
De gereedschappen van de botterwerf komen goed van pas!
