Gisteren was dan eindelijk het stuwdruklager uit de boot. Na veel flexen, slaan en wrikken lieten de boutjes die we er extra in hadden gezet eindelijk los. De flex liep vast op de boutjes, dus makkelijk was het niet.
Vandaag was het dus tijd voor een nieuwe. Helaas makkelijker gezegd dan gedaan. Chris en Emiel gingen in de auto met het lager naar Hardinxveld-Giessendam. Daar het lager op de toonbank gelegd en gevraagd of ze een nieuwe hadden. Ergens achter in het magazijn vonden ze nog een oud model lager wat er wel wat op leek, maar het toch net niet was. Na een uitleg met de opengewerkte modellen in de showroom bleek dat er twee opties waren: een oud model lager met de flens van het huidige stuwdruklager of een compleet nieuwe homokineet + nieuwe model lager. Qua prijs was er niet veel verschil dus morgen maar alle maten opnemen dan hebben we binnen 2 weken een op maat gemaakte homokineet en nieuw lager.
Marieke is in de tussentijd bezig geweest met de schroefasafdichting. Wat langer dan nodig doordat de verkeerde documenten op de wiki stonden. Onderhoud hieraan is niet nodig, pas na 25 jaar of als de flensen op elkaar zijn gedrukt. Dat duurt nog wel even…
Vandaag hebben Wim en Eduard gespendeerd aan het maken van een mal voor en het zagen van het vlakdeel. Wim had eerder al onze geplande methode voor het maken van mallen afgekeurd, omdat ‘een mal gemaakt met dwarslatjes neigt naar digitale sampling en een analoge methode met een lijntje trekken langs een afstandsklosje veel nauwkeuriger is.’ Er was gisteren dus al fatsoenlijk materiaal gehaald en hiermee heeft Wim na veel meten een mal gemaakt. Tussendoor heeft Wim ook nog een aantal inhouten bijgeschaaft zodat deze beter uitstroken. Vervolgens hebben we met een aantal man de plaat hout voor het vlakdeel naar binnen gesjouwd en de mal erop geplaatst. Hierbij heeft Wim de mal zorgvuldig gepositioneerd om inperfecties in het hout te omzeilen. Omdat de kimnaad opnieuw gemodelleerd moest worden heeft Wim deze aan de hand van een aantal referentiepunten gerecontrueerd. Dit had nog wat voeten in de aarde, omdat de referentiepunten de scheve inhouten waren. Uiteindelijk is het vlakdeel gezaagd en naar buiten gebracht om deze morgen krom te kunnen branden.
Als extra bonusklusje stond het checken van de koelspiraal op de lijst. De motor lekte namelijk nogal veel koelwater en deze hellingbeurt is een mooie gelegenheid om te kijken. Nadat de uitlaatpakking los was kwam er lucht in het systeem waardoor het aan de andere kant, onderin de bun begon te druppelen. Van dichtbij kijken dus. Daarvoor moest eerst de dieseltank aan de kant. Die blijk je er met een paar man gewoon uit te kunnen tillen. Hij is bijzonder roestig dus voor die terug mag moet er eerst nieuwe menie en nieuwe verf op. In de spiraal, die vermoedelijk ruim 20 jaar ongwijzigd op z’n plek heeft gezeten, troffen we een gaatje aan op een plek waar twee bochten over elkaar schuren. Alle ‘knelsokken’ waarmee de pijpen aan elkaar zitten lekken ook een beetje dus die gaan we ook maar vervangen. De gamma hier had maar twee koppelingen en alleen loodvrije menie dus volgende week maandag wordt dit verhaal vervolgd…
Op het eind van de dag moest er nog overhaast opgeruimd worden, omdat het begon te regenen. Na een paar dagen van slopen, breken en andere ellende komt nu eindelijk de periode van constructie, want na regen komt…
