Afgelopen weekend trotseerden vier mensen de kou om de boot van Heemstede naar Enkhuizen te varen. Met een boot vol goede moed en uit bouwcontainers gesprokkeld brandhout gingen zij op pad. Aanlegje hier, sluisje daar, de snelweg voor ons open laten klappen, en daarna zo snel mogelijk weer de handen in de zakken.
Vanaf het Noordzeekanaal begon het leuk te worden: zo af en toe kwam een golf buiswater over de boeg, die overal een laagje ijs en ijspegels aan de nieuwe kluiverboom, de motorhendel en waar eigenlijk niet achterliet. De mandarijnen werden ingepakt in een laagje ijs, de huik was niet meer los te knopen, stootwillen gingen alleen nog los na een paar flinke klappen om het ijs weg te breken. Ook de bemanning veranderde langzaam in ijspegeltjes, mutsen en sjaals kon je aan het eind van de dag rechtop neerzetten.
Na de laatste Amsterdamse brug kwamen we op nog redelijk beschut open water. Wat golven later, en inmiddels ook met het hele dek en alles waar je je aan vast kon houden in een laag ijs, gaven we het toch maar op voor de dag. Verderop zou het veel erger worden, met lagerwalgolven en windkracht 7-8. Niet meer zeilen, en op de motor het nog net redelijk beschutte Durgerdam in. Kachel aan en de volgende dag verder zien. Het weer werd helaas niet beter, dus hebben we het hier voor dit weekend bij moeten laten. Gelukkig is het koude, slechte weer nu echt wel opgemaakt, dus kunnen we de komende weken lekker zeilen! Het was een interessante ervaring, en leverde wel mooie foto’s op.
Lea
