Op zich fraai waddeneiland, het dorp Nes is alleen deels verpest door de één of andere burgemeester die in de jaren zestig/zeventig verzon dat Ameland mee moest in de vaart der volkeren, met als gevolg dat er nogal wat lelijke nieuwbouw is. Een deel van het dorp is nog erg authentiek. Ameland heeft een fraaie waddenkust, uiteraard met een vuurtoren, genaamd Bornrif. Het is een plezier om er langs te varen. Vanaf Ameland begint eigenlijk het minder toegankelijke deel van het Wad, met haventjes die soms te weinig water hebben, met hoge wantijen en smalle geultjes.
De haven is vrij klein, 'szomers vergt het soms wat kunst- en vliegwerk om de botter te parkeren, maar het lukt eigenlijk altijd wel. Havengeld is minder dan een maand studiebeurs, wat voor Nederlandse begrippen heel schappelijk is. Wellicht heeft het er mee te maken dat er een serieus wantij ligt tussen Harlingen en Ameland, en de gemiddelde zeiler trekt dat soort hindernissen natuurlijk niet.
Vlakbij de haven ligt het dorp Nes. Als je er in past, is het Nescafé een geweldige bruine kroeg, met Gulpener van tap. Denk echter niet dat je bediend zult worden, het personeel blinkt er in uit gasten langdurig te negeren, totdat de dorst zo nijpend wordt dat je uitwijkt naar het café aan de overkant. Dit café is sinds deze zomer omgebouwd tot een sjieke en zeer prijzige loungebar. Het wordt hoog tijd dat we een nieuwe stamkroeg vinden.
Dansen kan zeer geschikt in de Lichtboei (verhuisd naar locatie vroegere Dug-Out). Andere optie is de Swing Mill, maar dat is wel ver lopen vanaf de boot.
Vlakbij de haven is een supermarkt. In het dorp zelf zijn eindeloos veel souvenirwinkels, maar ook een DHZ en een goede boekhandel.