Klein. Autovrij. Het eiland heeft een westkop met indrukwekkende kustverdediging. Zie de website. Het Wad is hier heel smal: vanaf het eiland is het maar een paar mijl naar de kust. Het heeft een Westdorf en een Ostdorf, beide bestaand uit enigszins lukraak neergepletterde huizen.
Je kunt hier inkopen doen en pinnen, maar heel indrukwekkend is het allemaal niet.
Voor de botter is de beste aanlegplek aan de kade, zo dicht mogelijk bij de havenmonding, dan lig je de beroepsvaart niet in de weg. Dit is ook de plek waar charterbakken aanleggen. Er is ook nog een jachthaven. Hoe klein het geheel ook is, toch schijnt het havenmeesterschap zo'n hoge werkdruk op te leveren dat er twee havenmeesters moeten zijn. De havenmeester van de echte haven (waar wij dus liggen) is een ontzettende relnicht en tevens een toffe kerel. De havenmeester van de jachthaven is een nazi die het gemunt heeft op mensen uit de echte haven die het ongehoorde lef hebben om gebruik te maken van de douches. Zorg dat hij je niet betrapt, anders moet je dubbel betalen. De toegangscode van het gebouwtje is 1852. Van enige afstemming tussen beide havenmeesters lijkt geen sprake te zijn. Maar daar zullen ze dan ook wel geen tijd voor hebben.
Update 15 jaar later: de havenmeester van de kade is nog steeds superchill. De havenmeester van de jachthaven schijnt nog nog steeds een vervelende zeur te zijn.
De Kiek, die Musikkneipe für junge Leute und Junggebliebenen. Fenomenale disco. Waarin een klein eiland nog kleiner kan zijn. Swingen op Bon Jovi of je het voor het eerst hoort. Een tafelvoetbal waar bolkers de gemiddelde dorpskampioen genadeloos afdrogen. Een beetje achterin het Westdorf, aan de zuidoost kant.